Cimbakuka
Günümüzdeki popülist ses sanatçıları olur kendileri. Yani, sözde sanatçılar. Biçimsiz kişi anlamına gelir. Peki, beni o kimseler hakkında böyle düşünmeye iten şey neydi?
Geçtiğimiz günlerde, bir dost meclisinde muhabbet içerisindeydik. Konumuz ise müzik. Yani, en azından ben o ana kadar müzik olduğunu düşünüyordum. O an anladım ki; onlar saçma melodilerin üzerine söylenilen saçma sözleri müzikal eser sanıyorlar ve işin kötüsü bu zırvaları dinlemekten zevk alıyorlar. Üstelik tek problem de bu değil. Tek bir sanatçıyı ya da tek bir müzik türünü dinliyor, diğer türlere ise antipatiyle bakıyorlar. O, hiç dinlemedikleri müzikler hakkında ise fikir beyan etmekten çekinmiyorlar. Ama o dostlarımı suçlamayı hiç istemiyorum. Çünkü müzik piyasası öyle bir noktaya geldi ki; Türkçe konuşmaktan ve yazmaktan aciz kişiler sırf sesleri güzel diye bir şeyler üretiyorlar ya da onların bir şeyler üretmesine izin veriliyor.
Evet, dostlarımı suçlamak istemediğimi söylemiştim, ama bu; o şarkı söyleyen kimseleri de suçlayacağım anlamına gelmez. Müzik yapımcıları, prodüksiyon şirketleri onlara bir şeyler üretme imkanı veriyor. Peki onları mı suçlamam gerek? Aslında onları da suçlamıyorum çünkü burada bir döngü var. Söz yazarları, bu sözleri yazıyor çünkü dinleniyor. Şirketler bu sözleri pazara sunuyor, çünkü para kazandırıyor. Kitleler, bu sözleri dinliyor, çünkü pazar onlara bunları sunuyor. Aslında kimsenin suçlu olmadığı bir durum bu. Ya da herkesin suçlu olduğu. Peki ne zamandan beri bu ülke saçma sapan şeyler dinlemek zorunda?
Çok uzak yıllar değil. Söz yazarları 80'li yıllarda fark ettiler, söz yazarken beyin kullanmaya gerek olmadığını, kalemi eline alıp kelimeler sıralamanın yeterli olacağını. Gerçi, elleriyle yazmadıkları da aşikar. Peki, bunlara rağmen nasıl oluyor da bu şarkılar milyonlar tarafından takdir ediliyor, anlamıyorum doğrusu.
İşin doğrusu, beni sinirlendiren şey sadece bu değil. İnsanlar, tek bir tür dinliyor ve dinlemedikleri eserler ile onu dinleyen kitleler hakkında ön yargılarını korkusuzca savuruyor.
Türkü dinleyen bir insana hemen ''kültürsüz diyebiliyorlar, kendi kültürsüzlüklerini örtebilmek için belki de. Tıpkı; metal müzik dinleyicilerine ''Satanist misin?'' sorusunu yöneltebildikleri gibi. Tabii ya! Metal dinleyen biriyseniz, satanist olmak zorundasınız. Rap dinleyen herkesin, ergen olmak zorunda olduğu gibi.
O cimbakuka olan kimselere göre, bir müzik türünü sevmek için bir kesime-zümreye ait olmak gerekiyor. Nedeni bilinmez ama öyle. Ve yine o kimselere göre, tek bir türe saplanıp kalmak mantıklı, yeni tatlar aramak ise mantıksız. Onlar kendilerine bir playlist oluşturuyor, ve yıllarca o listeye ihanet etmiyorlar.
Onlara ''Cimbakuka'' diyorum çünkü; onlar müzikten hiç anlamıyorlar. Umarım, bir an önce o kimselerin nesli tükenir ve biz bu zırvaları dinlemekten kurtuluruz.
Evet, dostlarımı suçlamak istemediğimi söylemiştim, ama bu; o şarkı söyleyen kimseleri de suçlayacağım anlamına gelmez. Müzik yapımcıları, prodüksiyon şirketleri onlara bir şeyler üretme imkanı veriyor. Peki onları mı suçlamam gerek? Aslında onları da suçlamıyorum çünkü burada bir döngü var. Söz yazarları, bu sözleri yazıyor çünkü dinleniyor. Şirketler bu sözleri pazara sunuyor, çünkü para kazandırıyor. Kitleler, bu sözleri dinliyor, çünkü pazar onlara bunları sunuyor. Aslında kimsenin suçlu olmadığı bir durum bu. Ya da herkesin suçlu olduğu. Peki ne zamandan beri bu ülke saçma sapan şeyler dinlemek zorunda?
Çok uzak yıllar değil. Söz yazarları 80'li yıllarda fark ettiler, söz yazarken beyin kullanmaya gerek olmadığını, kalemi eline alıp kelimeler sıralamanın yeterli olacağını. Gerçi, elleriyle yazmadıkları da aşikar. Peki, bunlara rağmen nasıl oluyor da bu şarkılar milyonlar tarafından takdir ediliyor, anlamıyorum doğrusu.
İşin doğrusu, beni sinirlendiren şey sadece bu değil. İnsanlar, tek bir tür dinliyor ve dinlemedikleri eserler ile onu dinleyen kitleler hakkında ön yargılarını korkusuzca savuruyor.
Türkü dinleyen bir insana hemen ''kültürsüz diyebiliyorlar, kendi kültürsüzlüklerini örtebilmek için belki de. Tıpkı; metal müzik dinleyicilerine ''Satanist misin?'' sorusunu yöneltebildikleri gibi. Tabii ya! Metal dinleyen biriyseniz, satanist olmak zorundasınız. Rap dinleyen herkesin, ergen olmak zorunda olduğu gibi.
O cimbakuka olan kimselere göre, bir müzik türünü sevmek için bir kesime-zümreye ait olmak gerekiyor. Nedeni bilinmez ama öyle. Ve yine o kimselere göre, tek bir türe saplanıp kalmak mantıklı, yeni tatlar aramak ise mantıksız. Onlar kendilerine bir playlist oluşturuyor, ve yıllarca o listeye ihanet etmiyorlar.
Onlara ''Cimbakuka'' diyorum çünkü; onlar müzikten hiç anlamıyorlar. Umarım, bir an önce o kimselerin nesli tükenir ve biz bu zırvaları dinlemekten kurtuluruz.
Yorumlar
Yorum Gönder